สู้เพื่อ.......แม่

ถึงแม้จะจากบ้านมาไกล......นานนับปี แต่สิ่งหนึ่งที่ไม่เคยลืมเลย....คิดถึงแม่ ....แม่หนูจะสู้เพื่อแม่....หนูรักแม่คะ....

อีกไม่นาน...ก็จะถึงวันที่ 12 สิงหาคม แล้ว วันนี้เป็นวันแม่แห่งชาติ ..... แม่จ๋า หนูคิดถึงแม่ หนูรักแม่.... หนูขอโทษ.. ที่หนูไม่ได้เขียนจดหมายถึงแม่บ่อยนัก แต่หนูก็ไม่เคยลืมเรื่องที่สัญญากับแม่ หนูจะพยายามทำสิ่งที่ดีเพื่อจะได้เป็นบุญกุศลของเรา อย่างที่แม่สอน..... ไพลิน เกิดที่อุบล ในชนบทที่แห้งแล้ง ไพลินไม่รู้จักพ่อ ไม่เคยเห็นพ่อ.... แม่บอกว่าพ่อได้จากไปแล้ว....ตั้งแต่หนูเกิด เราอยู่ด้วยกัน สองคน แม่ลูก ไม่มีญาติที่ไหนเลย... หนูไม่เคยถามแม่... แต่หนูเห็นแม่แอบร้องไห้เสมอ ๆ ในยามที่แม่อยู่เงียบ ๆ คนเดียว แม่ยอมลำบากรับจ้างทำงานทั่วไปโดยไม่เห็นกับความเหน็ดเหนื่อย แม่สู้ทน อดออม เพื่อส่งเสียหนูให้ได้เรียนหนังสือ ....และหนูก็ไม่ทำให้แม่ผิดหวัง อย่างน้อยหนูก็มีการศึกษา และมีจิตใจที่ดีงาม ชอบช่วยเหลือเพื่อน ๆ เสมอ ถึงแม้หนูจะไม่ได้จบมหาวิทยาลัยก็ตาม แต่หนูก็เป็นช่างเสริมสวย ทำมาหากินในกรุงเทพฯ โดยสุจริต ...หนูอยากมีร้านของตัวเอง เพื่อที่จะได้มีโอกาสที่ดีขึ้น จริง ๆ แล้ว สิ่งที่หนูไฝ่ฝันมากที่สุดในชีวิต คือได้เลี้ยงดู แม่ อยากให้แม่มีความสุขมาก ๆ เวลาที่แม่ยิ้ม หัวเราะ พูดคุยกับหนู หนูจะมีความสุขมาก ถึงแม้เงินทองที่หนูส่งให้แม่ ไม่มากก็ตาม แต่เราก็อยู่กันอย่างสงบ มีความสุข ...... ชีวิตของหนูดูเหมือนราบรื่น ....แต่ในความเป็นจริง แม่จ๋า ชีวิตในกรุงเทพฯ หาได้สบายเท่าใดมาก โอกาสที่จะหลงทาง เสียเวลา กับสิ่งยั่วยวน ต่าง ๆ ช่างมีมากเหลือเกิน.... และชีวิตหนูก็หาได้พ้นปากเหยี่ยวปากกาไม่ .... วันหนึ่งหนูเจอผู้ชายคนหนึ่ง ท่าทางดูดี มีเสน่ห์ พูดจาดึงดูดใจหนูมาก หนูรู้สึกชอบเขา เขาเป็นคนเอาใจเก่ง เป็นสุภาพบุรุษ และในที่สุดหนูก็ตกเป็นของเขา..... เราอยู่ด้วยกันไม่นาน... ก็พบความเป็นจริง เขามีครอบครัวแล้ว... หนูไม่อยากแย่งสามีใคร .... จึงแยกทางให้กับเขา....นี่เป็นเรื่องธรรมดาใช่ไหมแม่? ที่เรามีสิทธิ์ที่จะทำอะไรผิด เพราะไม่รู้ หนูหวังว่าแม่คงจะอภัยให้..... แต่แม่จ๋า จิตใจหนูุมันเจ็บปวด หัวใจแทบแหลกสะลาย หนูเก็บตัวเงียบ อยู่คนเดียวไม่ยุ่งกับใคร แต่ไม่ว่าจะทำยังไง ปัญหาก็มีมามากมายเหลือเกิน ทั้งด้านงาน บางครั้งหนู รู้สึกเบื่อหน่าย เหงา ไม่มีกำลังใจเหลืออยู่เลย ชีวิตช่างเป็นเช่นนี้เสมอ ทำไมเราจึงไม่เจอะเจอเรื่องดี ๆ บ้าง หนูรู้สึกท้อแท้ ปวดศรีษะอยู่เสมอ ๆ ......รู้สึกหมดหวัง.... แต่แม่จ๋า สิ่งหนึ่งที่ทำให้ลูกมีกำลังใจที่จะทำดีต่อไป.... นั่นเป็นเพราะ วันแม่ นี่เอง ที่ทำให้หนูคิดได้ แม่เท่านั้นที่มีความรักอย่างแท้จริงกับหนู ...แม่ไม่เคยหมดรักลูกเลย แม่เป็นห่วงใย และให้อภัยหนูอยู่เสมอ ไม่ว่าจะเป็นเรื่องใด ก็ตาม ....ถึงแม้สิ่งที่แม่ทำให้หนูได้ ก็เป็นเพียงการภาวนา ขอให้พระเจ้าคุ้มครองหนู ให้หนูได้เป็นคนดี มีโอกาสที่ดีในการใช้ชีวิต.... แม่ไม่ต้องการให้หนูร่ำรวย แบบเพื่อนบ้าน แม่อยากเห็นหนูทำงานที่บริสุทธิ์สุจริต ได้มีครอบครัวที่ดี และใช้ชีวิตอย่างเรียบง่าย แม่อยากให้หนูมีความศรัทธาต่อพระมาก ๆ เพราะนี่เป็นสิ่งเดียวที่จะเป็นภูมิคุ้มกันให้หนู....... หนูขอกราบขอบพระคุณแม่ ค่ะแม่.....หนูจะสู้ สู้ต่อไป หนูจะพยายามทำความดีเพื่อแม่.... หนูจะอดทนอย่างแม่ ที่แม่อดทน และรักลูกเสมอมา.... โดยไม่เบื่อหน่าย.... แม่ว่าไหม? หนูยังโชคดีที่มีแม่...หนูเตรียมดอกมะลิให้แม่แล้ว... แต่คงไม่สำคัญมากกว่าจิตใจที่หนู รักแม่มากคะ...... จากลูก... ไพลิน            และขอเป็นกำลังใจให้กับเพื่อน ๆ ทุกคน สู้ สู้ สู้ต่อไป.... สู้เพื่อแม่ ลูกแม่ แม่ครับผมรักแม่

 

 

l Home l Articles l Music on Line l Web Board l Guest Book l Catholic Links l นักบุญทั้งหลาย l กุหลาบทิพย์ l Fordec l Contact Us l