อภัยได้เสมอ จาก....หนังสือปรีชาญาณ

วามบาดหมางระหว่างสองครอบครัว ซึ่งมีบ้านอยู่ใกล้ๆ กันในหุบเขาของมลรัฐเคนตักกี้ เริ่มต้นมาจากการที่วัวของคุณป้าสมิธกระโดดข้ามรั้วไปกินข้าวโพดของคุณปู่บราวน์ คุณปู่บราวน์เลยยิงวัวตัวนั้น เด็กของตระกูลสมิธจึงยิงเด็กตระกูลบราวน์ คนในตระกูลบราวน์ยิงคนของตระกูลสมิธอีกคนหนึ่ง แล้วบิลบราวน์วางแผนจะฆ่าคนในตระกูลสมิธอีกคน แต่ก่อนที่เขาจะสามารถทำตามแผนเขาถูกเกณฑ์ทหารไปร่วมรบในสงคราม

เมื่อบิลจากไป แม่ของบิลต้องดำรงชีวิตอย่างลำบากแสนสาหัส เพราะพ่อของบิลต้องสังเวยชีวิตอันเป็นผลมาจากความอาฆาต

ช่วงคริสตสมภพ หัวหน้าครอบครัวของตระกูลสมิธพาครอบครัวไปวัด ปกติเขาจะอยู่นอกวัด แต่ปีนี้อากาศหนาวมาก เขาจึงเข้าไปข้างในวัดและฟังบทเทศน์เกี่ยวกับพระคริสต์ ราชาแห่งสันติภาพซึ่งตายเพื่อลบล้างบาปของชาวเรา บทเทศน์กระทบใจของเขา เขาตระหนักถึงอาชญากรรมที่ก่อไว้ และรู้สึกสำนึกผิดต่อการกระทำนั้น เขาจึงจ้างเด็กคนหนึ่งให้นำตระกร้าใส่อาหารไปส่งที่บ้านของพวกบราวน์ทุกวัน โดยไม่มีใครล่วงรู้ว่าอาหารนั้นมาจากไหน เขาทำไปเรื่อยๆ จนกระทั่งบิลกลับมา

บิลเริ่มค้นหาว่า ใครคือผู้ที่มีน้ำใจช่วยเหลือครอบครัวของเขา เขาติดตามเด็กที่นำตะกร้ามาส่งจนไปถึงบ้านของพวกสมิธ สมิธพูดกับเขาว่า "ยิงผมสิบิลหากต้องการเช่นนั้น แต่พระคริสต์ได้ตายเพราะบาปของผมแล้ว และผมหวังว่าคุณจะยกโทษให้ผม"

บิลยกโทษให้ และทั้งสองตระกูลได้กลับเป็นเพื่อนบ้านที่ดีต่อกันอีกครั้ง

...."อย่าก้าวไปถึงจุดของชีวิตที่คุณคิดว่าคุณไม่สามารถเรียนรู้สิ่งใหม่ๆ หรือเปลี่ยนแปลงความคิดของคุณได้ คุณไม่แก่หรือเด็กเกินกว่าที่จะได้รับการให้อภัย"......(จากหนังสือปรีชาญาณ)

back

 

Free Web Hosting