การสวดลูกประคำในครอบครัว
ลูกประคำเป็นความศรัทธาของนักบุญ นักปราชญ์และบุคคลสำคัญของโลก เช่นเดียวกัน ลูกประคำยังเป็นความศรัทธาของคนสามัญทั่วไป ไม่ว่าเด็กหรือผู้ใหญ่ด้วย
หลายปีมาแล้ว ข้าพเจ้า (ผู้เขียน) ไปเยี่ยมครอบครัวหนึ่ง หัวหน้าครอบครัวได้เล่าเรื่องการสวดลูกประคำในครอบครัวว่า แต่ก่อนในหมู่บ้านเขาเคยสวดลูกประคำตอนค่ำพร้อมกันทุกวัน
แต่อนิจจา! เดี๋ยวนี้ เหลือเพียงบ้านเขาหลังเดียวที่ยังถือธรรมเนียมนี้ เขาเองก็เคยเลิกสวดไปครั้งหนึ่งเหมือนกัน แต่ต่อมาบุตรสาวของเขาซึ่งไปเรียนที่ ร.ร.คอนแวนต์กับพวกซิสเตอร์ กลับมาเยี่ยมบ้านระหว่างโรงเรียนหยุด พอตกค่ำ แม่หนูน้อยก็เตือนเขาให้สวดลูกประคำ "คุณพ่อคะ ถ้าเราสวดลูกประคำพร้อมกันในครอบครัว เราก็จะอยู่พร้อมกันก่อนนอน"
คุณพ่อได้ยินหนูน้อยพูดอย่างซื่อๆ อ่อนหวานดังนี้ ก็สำนึกตัว และตั้งแต่นั้นมา ทุกคนในครอบครัวของเขาก็ไม่เฉื่อยชาที่จะอยู่พร้อมกัน ต่อหน้าพระรูปพระแม่มารีอา เพื่อสวดค่ำพร้อมกันอีกเลย
เดี๋ยวนี้ บุตรสาวของเขาตายแล้ว.... แต่การสวดลูกประคำพร้อมกันยังคงดำเนินอยู่ และทุกครั้ง เมื่อเขาชุมนุมสวดลูกประคำ เขารู้สึกว่า บุตรสาวของเขายังอยู่กับเขาเสมอ
สมเด็จพระสันตะปาปาเลโอที่ 13 ตรัสว่า "เราประสงค์ให้ทุกเมือง ทุกตำบล ทุกหมู่บ้าน ทุกครอบครัว ทุกโรงงาน ทั้งนายจ้างและลูกจ้าง ทั้งผู้ใหญ่และเด็ก สวดลูกประคำเสมอ ขอให้ถือว่า ลูกประคำเป็นธงชัยและมัดจำอันทรงฤทธิ์ ที่เราจะพึงได้รับความคุัมครองและพระเมตตาจากสวรรค์"
(คัดจาก หนังสือเกียรติคุณลูกประคำ)